Episodi i parë ( 1 )

Kuptueshmëria e Sunnetit

(Fikhu-Sunneh)

Hadithi i dytë

Domosdoshmëria egjithëpërfshirjes së gjymtyrëve në abdes

Nga Abdullah bin Amr bin el’Aas,dhe Ebu Hurejre, dhe Aishja- Allahu qoftë i kënaqur prej tyre –transmetohet se kanë thënë: “I Dërguari i Allahut - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të –ka thënë:

«ويل للأعقاب من النار »-«Mjerë për thembrat prej Zjarrit».

                                                           * * *        

Ky hadith,është prej të folurës së tij gjithëpërfshirëse – Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të -, dhe përmban në të përfitime të mëdha, të cilat do t’i përmbledhim në qëndrimet në vijim:

Qëndrimi i parë:Ky hadith ka një shkak, i cili ështëashtu siçe ka transmetuar Buhariu dhe Muslimi, nga Abdullah bin Amr - Allahu qoftë i kënaqur prej tyre -, i cili ka thënë: “U vonua Pejgamberi - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të - në një udhëtim në të cilin ne po udhëtonim. Na mbërriti neve sapo na kishtehyrë koha e Ikindisë. Filluam që të merrnim abdes, dhe të jepnim Mes’h (fshirje) mbi këmbët tona, dhe ai thërriti me zërin më të lartë:«ويل للأعقاب من النار»-«Mjerë për thembrat prej Zjarrit»dy apo tri herë.”

Ndërsa në transmetimin eMuslimit, Abdullah bin Amr thotë: “U kthyem bashkë me të Dërguarin e Allahut - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të - nga Meka në Medine.Derisa mbërritëm (në një vend me ) ujë rrugës, nxituan njerëzit për namazin e ikindisë. Morën abdes duke nxituar, derisa ne i mbërritëm ata, ndërsa thembrat e tyre ishin të thata, që nuk i kishte prekur uji.Atëherë i Dërguari i Allahut - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të -tha:

«ويل للأعقاب من النار، أسبغوا الوضوء »-«Mjerë për thembrat prej Zjarrit. Plotësojeni abdesin!».

Ndërsa Muslimi transmeton nga Ebu Hurejra - Allahu qoftë i kënaqur me të -, se Pejgamberi - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të – e pa një njeri i cili nuk i kishte larë thembrat e tij, dhe tha:

«ويل للأعقاب من النار »-«Mjerë për thembrat prej Zjarrit».

Qëndrimi idytë: Thënia e tij - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të -: «ويل»-«Mjerë». Kjo fjalë vjen nga rrënjë që nuk kafolje (veprime) për të, ku si shembulli i saj është fjala: fatkeqësi, e cila këtu është e pashquar(e panjohur)  dhe jo e shquar(e njohur). Ka thënë Hafidh Ibn Haxheri – Allahu e  mëshiroftë - : “Është lejuar që të fillohet me të pashquarën (panjohurën); sepse kjo është lutje. Ndërsa sa i përket kuptimittë saj, rreth saj janë thënë mendime të ndryshme, ku prej tyre është thënë: se ajo është fjala dënim, dëshpërim, shkatërrim,është thënë se është qelbi (sekrecionet)e banorëve të Zjarrit, dhe se më e dukshmja(sakta) është se ajo është një luginë në Xhehenem; siç e ka transmetuar Ibn Hibbani në Sahihun e tij nga hadithi i Ebu Se'id-it,merfuan(të ngritur):

«ويل واد في جهنم»-«Uejlun (Mjerë) është një luginë në Xhehenem». dhe është shtuar në transmetim: «لو أرسلت فيه الجبال لماعت من حرّه»-«Nëse do të dërgoheshin në të malet, do shkriheshin prej nxehtësisë së saj(luginës)».

Qëndrimi i tretë:Thënia e tij:«الأعقاب»-«thembrat»është shumës i fjalës thembër, dhe ajo është pjesa e pasme e këmbë, dhe se thembra e çdo gjëje është fundi i saj, e këtu është për qëllim: për të zotët e thembrave, siç ka ardhur në transmetimin e Muslimit:

«ويل للعراقيب من النار»-«Mjerë për “arakib-ët”(mbithembrat) prej Zjarrit», e ajo është shumësi i fjalës“urkub” (mbithembër), i cili është muskuli që është mbi thembrën e njeriut.

Është specifikuar përmendja e saj (thembrës) në hadith, dhe dënimi i saj me zjarr, për shkak se në përgjithësi ajonuk lahet. Dhe se “Lami”(i përdorur në arabisht, kuptimi i së cilës është “për”) në fjalën “el’eakab” tregon premtim.Pra, për thembrat të cilat nuk i lag uji. Ka thënë el’Begauij: “Kuptimi i së cilës është: Mjerë për të zotët e thembrave që janë neglizhentë në larjen e tyre”.

Qëndrimi i katërt:Në këtë hadith ka argument mbi domosdoshmërinë e gjithëpërfshirjes së gjymtyrëve gjatë marrjes së abdesit, dhe se të lënëte një pjese prej tyre,nuk është e shpërblyer, për shkak të paralajmërimit të ashpër, të cilin e ka premtuar i Dërguari - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të - për atë që e lë larjen e thembrave të këmbëve të tij.

Qëndrimi i pestë: Dijetarët janë argumentuar me anë të këtij hadithi mbi domosdoshmërinë e të shikuarit të tyre (thembrave) që ishin të thata nga moslarja, madje kanë ardhur në disa rrugë të hadithit, me thënien e tij –Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të -:

«أسبغوا الوضوء، ويل للأعقاب من النار»-«Plotësojeni abdesin. Mjerë për thembrat prej Zjarrit»tha Neweviu –Allahu e mëshiroftë -: “Nëse mes’hi (fshirja) do kishte qenë e mjaftueshme, nuk do e kishte premtuar (këtë ndëshkim) për atë që e la larjen e thembrave të tij.”

Dhe se larja e dy këmbëve është marrë (si argument) nga Pejgamberi- Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të -, në fjalë dhe në vepër, në ndryshim nga ai që thotëpër Mes’h (fshirje), apotë zgjedhurit mes larjes dhe Mes’hut (mbi të).

E në lidhje me këtë, është ajo që kanë transmetuar dy Shejhët (Buhariu dhe Muslimi) nga hadithi i Hamran Meula Uthman bin Afan, i cili e ka parë Uthmanin - Allahu qoftë i kënaqur me të – që kërkoi të merrte abdes, dhe hodhi (ujë) mbi duart e tij prej enës së tij dhe i lau ato(duart) tre herë, pastaj e futi dorën e djathtë në (enën ku ishte uji i abdesit për)abdes, pastaj e shpërlau gojën, përthithi ujin (me hundë), e shfryu (ujin nga hunda), pastaj e lau fytyrën e tij tre herë, dhe duart e tij deri në bërryla tre herë, pastaj e fshiu kokën e tij (me dorë të lagur), pastaj i lau të dyja këmbët e tij tri herë, dhe pastaj tha: “Ekam parë Pejgamberin - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të – të merrte abdes si ky, abdesi im.” dhe shumë hadithe të tjera si ky hadith...

Qëndrimi i gjashtë:Disa dijetarë janë argumentuar me këtë hadith mbi obligueshmërinë e heqjes së unazës gjatë marrjes së abdesit, dhe se këtë e ka përkthyer Buhariu –Allahu e mëshiroftë – bazuar në këtë hadith, me fjalën e tij: Kapitulli – Larja e thembrave, dhe ka qenë Ibn Sijrini që e lante vendin e unazës kur ai merrte abdes.

Ndërsa el’Hafidh Ibn Haxheri - Allahu e mëshiroftë – tregon se është transmetuar prej tij me zinxhir të Saktë transmetimi se ai kur dëshironte të merrte abdes e lëvizte unazën e tij.Thotë Ibn Haxheri: Kuptohet se ajo ishte e gjerë, aq sa për të arritur uji tek unaza e tij duhej për t’a lëvizur (rrotulluar).

Dhe se kjo, është një çështje që neglizhohet nga shumë njerëz, prandaj duhet treguar kujdes ndaj saj.

Qëndrimi i shtatë:Disa studiues janë argumentuar me këtë hadith mbi mëkatet e vogla, apoato (mëkate) që i shohin njerëzit me vështrimin e tyre të vogla, për të cilat do të dënohen. Si mungesa e larjessë thembrave, për të cilën disa njerëz mund të mendojnë se është një çështje e parëndësishme, megjithatë Pejgamberi - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të – premtoimjerim, i cili është një luginë në Xhehenem.

Qëndrimi i tetë:Është argumentuar me këtë hadith mbi domosdoshmërinë e të mësuarit e injorantit, urdhërimit për të mirë, dhe ndalimit nga e keqja, pasi i Dërguari - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të -, kur i pa ata që nxitonin, që nuk i kishin larë thembrat e veta,nuk heshti, por thirri me zërinmë të lartë: «ويلللأعقاب من النار»-« Mjerë për thembrat prej Zjarrit ». Madje ky ishte shembulli i tij - Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të - një mësues, një edukator, thirrës për tekAllahu i Lartësuar, urdhërues për të mirë dhe pengues i së keqes, ku biografia e tije parfumosur është e mbushur plotme ngjarje dhe ndodhiqë e tregojnë këtë.

Add comment