Episodi i katërt ( 4 )

Nga dobitë e hadithit (3 - 3)

1.    Muslimani u dorëzohet urdhërave të Allahut, dhe ndikojnë për devotshmërinë dhe dashurinë e tij mbi çdo gjë, edhe nëse bëhet fjalë për një grua të devotshme apo djalë të vetëm. Kështu edhe Ibrahimi e plotësoi urdhërin e Allahut të Lartësuar, kur Ai e urdhëroi që t’a dërgonte gruan e tij “Haxheren” bashkë me djalin e saj në gjidhënie “Ismailin” për tek një vend ku nuk mund të mbillej, ku nuk kishte as njerëz dhe as furnizim.

2.    Vërtetë që Haxherja ishte e bindur ndaj burrit të saj, besimtare e Zotit të saj dhe e mbështetur tek Ai me mbështetje të fortë, aq sa duroi e i dha durim vetes, dhe u knaq që të qëndronte në një luginë në të cilën nuk kishte as tokë për mbjellje, as njerëz dhe as furnizim, pasi ajo u bind se Ibrahimi (Paqja qoftë mbi të) e vendosi atë në këtë luginë me porosi prej Allahut e Lartmadhërishëm siç thuhet në hadith:

»قَفَّى إِبْرَاهِيمُ مُنْطَلِقًا, فَتَبِعَتْهُ أُمُّ إِسْمَاعِيلَ, فَقَالَتْ: يَا إِبْرَاهِيمُ أَيْنَ تَذْهَبُ؟ وَتَتْرُكُنَا بِهَذَا الْوَادِي الَّذِي لَيْسَ فِيهِ إِنْسٌ وَلَا شَيْءٌ؟ فَقَالَتْ لَهُ ذَلِكَ مِرَارًا, وَجَعَلَ لَا يَلْتَفِتُ إِلَيْهَا, فَقَالَتْ لَهُ: آللَّهُ الَّذِي أَمَرَكَ بِهَذَا؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَتْ: إِذَنْ لَا يُضَيِّعُنَا ثُمَّ رَجَعَتْ«

«…e pastaj Ibrahimi u nis të kthehej, i cili u ndoq prej nënës së Ismailit e cila e pyeti: O Ibrahim, ku po shkon?! A po na lë, në këtë luginë në të cilën nuk ka as njerëz dhe asgjë, duke ia përsëritur këtë shpesh. Por ai nuk kthehej nga ajo. Pastaj ajo e pyeti: “ A Allahu është Ai i Cili të ka urdhëruar për këtë?!” Iu përgjigj: “Po”. Atëherë ajo i tha: “Atëherë Ai nuk do të na humbasë!” pastaj u kthye.»

Kështu gruaja e devotshme i përgjigjet urdhërit të Allahut, në zbatimin e tij, dhe e ndihmon burrin e saj në bindje ndaj Allahut të Lartmadhëruar.

3.    Ibrahimi e la gruan e tij besnike, dhe djalin e tij të vogël në luginë, pasi i furnizoi me një trastë me hurme, dhe një enë me ujë, e pastaj u lut e bëri dua për ta:

{رَبِّ إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ}-{Zoti im unë i vendosa, nga pasardhësit e mi, në një luginë të pambjellshme, pranë Shtëpisë (Xhamisë) Tënde të Shenjtë} e deri sa tha:{  يَشْكُرُونَ}-{që të falenderojnë}.(Ibrahim:37)Dhe me këtë Ibrahimi (Paqja qoftë mbi të) na mësoi që të bashkojmë mes duasë dhe kryerjes së shkaqeve.

4.    Allahu i Lartësuar e bëri rregull për haxhinjtë dhe kryrësit e umrës, që të ecin mes Safa-së dhe Merwa-s në mënyrë që të përkujtojnë se si ka nxituar nëna e tyre Haxherja, duke u kthyer një vepër e tillë një prej rregullave të Haxhit deri në Ditën e Gjykimit, me të cilin i afrohemi Allahut të Lartmadhëruar.

5.    Nëna e Ismailit kërkonte për ujë që në momentin që iu mbarua ai që kishte, por ajo i mori shkaqet dhe filloi të ecte e nxitonte mes Safa-së dhe Merwa-s disa herë derisa Allahu i Lartmadhëruar ia mundësoi asaj dhe djalit të saj ujin “Zemzem”.
Allahu  i Lartmadhërishëm nuk ia humbet shpërblimin atij që i përsosë veprat e mira, aq sa Ibrahimi (Paqja qoftë mbi të) e la familjen e tij në Mekke në përputhje me porositë e Zotit të tij, dhe besimtar në Të, dhe i mbështetur tek Ai, dhe se në atë vend nuk ka patur askë prej bijve të Ademit përveç tyre, e megjithatë Allahu nuk e humbi familjen e tij, por i furnizoi nga ana e Tij, duke bërë që të burojë për ta burimi Zemzem me ujë të bereqetshëm prej të cilit njerëzit pijnë deri sot, ku pastaj bëri që t’u vijnë disa njerëz prej fisit Xhurhumme qëllim që të banojnë bashkë me ta e të shoqërohen me ta, e të largohej prej tyre ashpërsia e vetmia.

6.    Lejohet për njeriun që të kërkojë për të pirë dhe të kërkojë ndihmesë tek të tjerët përveç vetes, nëse kjo është e mundshme,ashtu siç bëri nëna e Ismailit. Ndërsa të kërkuarit prej të vdekurit apo atij që nuk është prezent, ose të kërkosh nga dikush diçka të cilën njeriu nuk ka mundësi që t’a realizojë, kjo nuk lejohet, dhe se një vepër e tillë është shirk (idhujtari).

7.    Allahu e lartësoi dhe e ngriti duke e zgjedhur familjen e Ibrahimit (Paqja qoftë mbi të), dhe bëri  prej tyre Profetë dhe të Dërguar, e si të kënaqej Ibrahimi për djalin e tij me një grua që nuk jep jetë (shëron) me shpirtin e saj, që i debaton mirësitë e Zotit të saj, e që ankohej për jetën e saj të keqe, prandaj edhe Ibrahimi e sinjalizoi djalin e tij Ismailin, që t’a ndante e të rehatohej prej saj.

8.    Gruaja e dytë e Ismailit, ishte e devotshme, i nderonte mysafirët e saj, dhe falenderonte për mirësitë e Zotit të saj, prandaj edhe Ibrahimi e sinjalizoi djalin e tij Ismailin për mbajtjen e saj dhe kujdesin ndaj saj.

9.   Për bindjen dhe durimin do ketë përfundim të lavdëruar, e përkujtim të përjetshëm, dhe se vendi i egër në të cilin u vendos Haxherja nëna e Ismailit, dhe duke qenë jopjellor, do bëhej më vonë i shenjtë dhe i sigurtë, dhe një vend i banuar, në të cilin kishte ujin e bekuar “Zemzem”,e që për të cilin mallëngjehen zemrat e njerëzve, e që u vijnë frutet, e që e synojnë atë shpirtrat për Haxh prej çdo vendi të largët, që të bëhen përfitues të dobive të kësaj bote dhe të botës së Përjetshme. 

10.    Vërtetë që edukimi i mirë ka një ndikim të madh në përmirësimin e fëmijëve –pas suksesit të dhënë nga Allahu i Lartmadhërishëm – e kjo na u shpalos në shembujt e Ismailit dhe urdhërave të babait të tij Ibrahimit (Paqja qoftë mbi të dy); në ndarjen e gruas së tij, në ndihmesënqë tregoi në ngritjen e Qabes, dhe para gjithë këtyre, kur babai i tij i tha:

يَابُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَاأَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ}
{“O biri im, unë shoh në ëndërr sikur po të bëj kurban, shiko çfarë mendimi ke?!” Tha: “O babai im, bëje atë me të cilën je urdhëruar, e mua do më gjesh në dashtë Allahu, prej të durueshmëve.”} (es-Safat:102)

11.   Ligjshmëria e lutjes së Allahut të Lartmadhërishëm për të pranuar veprat e devotshme, ku Ibrahimi (Paqja e Allahut qoftë mbi të) e ndërtoi Qaben me duart e tij ndërsa Ismaili i afronte gurët, e të dy bashkë i luteshin Allahut të Lartmadhëruar që t’a pranonte prej tyre, siç ka thënë i Plotfuqishmi:

}وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ*رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ{

{Zoti ynë, pranoje (këtë vepër) prej nesh, vërtetë që Ti je Dëgjues i Dijshëm. Zoti ynë, na bëj ne të dyve, dy të nënshtruar (muslimanë) ndaj Teje, e edhe prej pasardhësve tanë, ummet i nënshtruar (muslimanë) ndaj Teje, e n’a i trego rregullat tona, e na e prano pendimin tonë, se vërtetë Ti je Pranues i pendimit dhe Mëshirues} (el-Bekare:127-128)

Dhe Allahu ua pranoi atyre këtë dua, e ngriti çështjen e tyre, dhe e lartësoi pozitën e tyre.

Add comment